We wtorek 1 sierpnia 1944 r. na mocy rozkazu dowódcy Armii Krajowej, gen. Tadeusza Komorowskiego „Bora” rozpoczęło się Powstanie Warszawskie. Miało ono na celu wyzwolenie stolicy spod niemieckiej okupacji przed wkroczeniem do niej Armii Czerwonej. Narodziła się nadzieja na zmianę tragicznej, wojennej rzeczywistości. Publikowane poniżej fotografie z naszego archiwum przywołują okupacyjną codzienność. Wszystkich obowiązywały kenkarty i przepustki opieczętowane nazistowskimi symbolami. Niemieckie napisy, szyldy, drogowskazy zastąpiły polskie. Panował strach przed masowymi wywózkami, przesiedleniami czy obozami zagłady. Na każdego czyhała śmierć, a braki żywości, zniszczone domy, spalone wsie i obawa o najbliższych potęgowały tragizm sytuacji. Jak się szacuje w wyniku nazistowskiej agresji zginęło kilka milionów obywateli II RP.

przed domem papieża w dwuszeregu stoją żołnierze niemieccy
Siedziba niemieckiej partii nazistowskiej (NSDAP) w kamienicy Chiela Bałamuta, w której przed II wojną mieszkał Karol Wojtyła.
dokument ze zdjęciem i tekstem w j.niemieckim
Kenkarta wydana w 1944 r.
list opieczętowany faszystowskimi pieczęciami
List obozowy wysłany przez Marię Garlińską w 1944 r.
Ruiny synagogi wadowickiej po jej zniszczeniu przez hitlerowców w 1939 r.
Dokument tożsamości wydawany obligatoryjnie przez władze niemieckie wszystkim mieszkańcom Generalnego Gubernatorstwa.
drogowskaz na skrzyżowaniu ulic z napisami miejscowości w j. niemieckim
Drogowskaz w językach niemieckim i polskim.
List z niemieckiego obozu zagłady.
Przepustka graniczna wydana przez władze okupacyjne.