"UNO" - na czym polega ta kultowa karcianka i dlaczego warto w nią grać?

Uno to godna alternatywa każdej, rodzinnej gry karcianej. Chociaż UNO nie jest przełomowa ani nowa, jest bardzo popularna, ponieważ można ich używać do zaszczepienia cennych umiejętności komunikacyjnych.

Podstawowe zasady gry

W Uno może grać od 2 do 10 osób. Minimalny wiek gracza to 7 lat, ale jeśli Ty i Twoje dziecko uczycie się już liczb, to możecie zacząć grać w Uno wcześniej. Pakiet zawiera karty bonusowe i zwykłe w kolorach żółtym, czerwonym, niebieskim i zielonym. Sama gra przypomina zwykłą grę karcianą, z tą różnicą, że nie chodzi o kolory i hierarchię kart, ale o kolory i liczby. Gra polega na mądrym zarządzaniu kartami, tak aby wszystkie karty były rozdawane jako pierwsze.

W swojej turze możesz położyć kartę wybranego koloru, żądanej liczby lub znaku. Jeśli masz kilka kart z tym samym numerem i przynajmniej jedna z nich pasuje do karty, którą położył poprzedni gracz, możesz położyć wszystkie swoje karty z tymi samymi numerami. Gdy zostanie jedna karta, gracz mówi “Uno”. Uno po hiszpańsku oznacza "jeden". Stąd też wzięła się nazwa gry. Ale jeśli jeden z graczy powie przed “Uno”, to zgodnie z zasadami inni muszą dobrać 2 karty. Jedna gra może trwać kilka minut lub wręcz przeciwnie, może ciągnąć się przez 15 minut. Gra polega na wykorzystaniu całej talii 112 kart. Ty decydujesz ile gier i jak długo chcesz grać.

Dlaczego warto sięgnąć po grę “Uno”?

Gry planszowe to świetna zabawa i jeden z najłatwiejszych sposobów interakcji dzieci. Granie w grę wymaga cierpliwości, umiejętności wykonywania poleceń, zgadzania się i przestrzegania zasad oraz bycia życzliwym dla innych graczy niezależnie od tego, czy się przegrywa. Dostępna w każdym sklepie gra “Uno” świetnie nadaje się do budowania umiejętności społecznych, uczy przestrzegania zasad i bycia zwycięzcą lub przegranym. Gra rozwija również inne ważne umiejętności, takie jak dopasowywanie kolorów, liczenie i używanie palców i dłoni, czyli buduje małą motorykę.

W czasie gry rozwija się i buduje umiejętności przyjaźni. Dziecko uczy się, aby przestrzegać zasad, upewnić się, że każdy gracz ma swoją kolejkę i chwalić innych, gdy wykonają świetny ruch. Innym sposobem na utrwalenie kolejnych umiejętności społecznych jest zademonstrowanie zachowań antyspołecznych, takich jak odkładanie dodatkowych kart lub kontrolowane przegapienie czyjejś kolejki. Taka kontrolowana sytuacja to dobry powód do rozpoczęcia dyskusji na temat tego, jak czują się dzieci, gdy ktoś nie przestrzega zasad.